بثورات دارویی اگزمایی (Eczematous drug eruptions) گروهی متنوع از واکنش‌های خارش‌دار و اگزمایی هستند که پس از مصرف انواع داروها رخ می‌دهند، حتی در بیمارانی که پیش از این دچار درماتیت اگزمایی (eczematous dermatitis) نبوده‌اند. برخی داروهایی که معمولاً در این زمینه نقش دارند عبارت‌اند از: مسدودکننده‌های کانال کلسیم (calcium channel blockers)، تیازیدها (thiazides)، عوامل ضد فاکتور نکروز تومور (anti-TNF-alpha agents)، مهارکننده‌های اینترلوکین ۲۳ (IL-23) مانند گوسلکوماب (guselkumab) و اوستکینوماب (ustekinumab)، داروهای ضدویروسی (antiviral medications) نظیر پگ اینترفرون/ریباویرین (peginterferon/ribavirin) و تلاپرویر (telaprevir)، عوامل تعدیل‌کننده ایمنی (immunomodulatory agents) از جمله اورولیموس (everolimus)، تمسی‌رولیموس (temsirolimus) و تاکرولیموس (tacrolimus)، شیمی‌درمانی‌ها (chemotherapies) از جمله مهارکننده‌های مولتی‌کیناز (multikinase inhibitors) مانند سورافنیب (sorafenib)، رگورافنیب (regorafenib) و ایماتینیب (imatinib)؛ مهارکننده‌های گیرنده فاکتور رشد اپیدرمال (EGFR inhibitors) مانند جفیتینیب (gefitinib)، ارلوتینیب (erlotinib)، ستوکسیماب (cetuximab) و پانیتوموماب (panitumumab)؛ و مهارکننده‌های ایمنی نقطه‌ای ضد PD-1 (anti-PD-1 checkpoint inhibitors) نظیر نیوولوماب (nivolumab) و پمبرولیزوماب (pembrolizumab)، و همچنین ایمونوگلوبولین وریدی (IVIG).

بثورات اگزمایی در افراد مسن شایع‌تر است که احتمالاً به دلیل تغییراتی است که با افزایش سن رخ می‌دهد و پوست را آسیب‌پذیرتر می‌کند، مانند آتروفی و کاهش ترشحات غدد. در برخی موارد، بثورات دارویی ممکن است علت زمینه‌ای بثورات اگزمایی مزمن در افراد مسن باشد.

زمان‌بندی بروز واکنش اگزمایی به شدت به داروی تحریک‌کننده بستگی دارد و زمان میانگین شروع واکنش از چند روز تا چند ماه پس از مصرف دارو متغیر است.

پیش‌آگهی این حالت به‌طور کلی خوب است، اما خارش شدید و بازگشت علائم پس از درمان‌های موضعی سرکوب‌کننده ایمنی ممکن است منجر به بستری شدن در بیمارستان شود. به عنوان مثال، در یک سری از موارد، ۲۰ درصد از بیماران با بثورات اگزمایی مزمن در افراد مسن نیاز به بستری شدن پیدا کردند.

موضوعات مرتبط: بثورات ناشی از مهارکننده‌های EGFR، بثورات ناشی از عوامل ضد TNF-alpha، اثرات جانبی پوستی ناشی از مهارکننده‌های ایمنی نقطه‌ای، عوارض مخاطی و پوستی مهارکننده‌های مولتی‌کیناز.